Blog Merle: Overdenkingen in de zomer

Drie maanden raadslid

‘Dat verklaar en beloof ik’, zei ik op 29 maart in een volle raadszaal en toen was ik geïnstalleerd als raadslid. Beetje nerveus, maar man, wat heb ik er zin in!

De eerste vergaderingen heb ik vooral op me af laten komen. Ik las de stukken, begreep soms nog niet alles, maar kreeg hulp van mijn geweldige commissieleden en ervaren fractievoorzitter naast me. Ook sprak ik met velen. Nieuwe, kersverse raadsleden zoals ik, maar ook met oude rotten in het vak. Met de burgemeester, met de griffie. Vooral de mensen leren kennen achter de functie. Zoeken waar je elkaar kunt vinden, maar ook waar je juist lijnrecht tegenover elkaar staat.

Al gauw nam mijn verbazing toe. Verbazing over hoe men met elkaar omgaat in de raadszaal. Verbazing over hoe complexe, moeilijke zaken worden afgedaan als ‘Ja, dat is in het verleden zo afgesproken’. En verbazing over de passieve houding van velen (niet allemaal, hoor :-)).

En ik ga me blijvend verbazen, zal nooit iets voor lief nemen, ‘omdat het nu eenmaal zo gaat’. Want juist die tamelijke naïviteit (niet te verwarren met onwetend!) en je ergens niet bij neerleggen: dát is wat Brunssum nodig heeft.

Hoe gaan we om met ons verenigingsleven? Als we goede huisvesting belangrijk vinden, dan gaan we daar een oplossing voor vinden. Welke keuzes gaan we maken voor ons centrum? Accepteren we de leegstand en leggen we ons erbij neer, of gaan we op zoek naar een nieuwe trekker voor ons centrum? En wat te doen met ons middelbaar onderwijs? Gaan we benoemen wat we allemaal niet kunnen of gaan we actie ondernemen?

Keuzes!

En die keuzes maken? Dat betekent soms dat je in de spiegel moet kijken en je moet afvragen of dat wat je in het verleden hebt gedaan of afgesproken nog steeds het juiste is. De wereld verandert nu eenmaal en blijven hangen in het verleden draagt absoluut niet bij aan oplossingen.

Na de zomer naderen we in rap tempo de begroting, waarbij jullie ervan uit kunnen gaan dat Haico en ik onze kritische, maar constructieve houding door zullen zetten en niet settelen voor middelmatigheid.

‘Dat verklaar en beloof ik!’