Dwars door de agenda (4)

Iedere week neem ik u mee op een reis ‘Dwars door mijn agenda’ heen. Op die manier hoop ik meer mensen een indruk te kunnen geven van de werkzaamheden van een wethouder in de gemeente Brunssum. Naast het wethouderschap zult u verder nog activiteiten voorbij zien komen die te maken hebben met mijn lijsttrekkerschap van de PvdA Brunssum voor de gemeenteraadsverkiezingen in maart 2018 of met het feit dat ik daarnaast ook gewoon vader van 2 jonge kinderen ben.

Mijn(water)schade (wo 21-02-2017)

U heeft de afgelopen tijd ongetwijfeld regelmatig gezien of gehoord over de aardbevingsschade, die in Groningen op dit moment ontstaat door de gaswinning. Om een beeld te kunnen vormen van de Groningse problematiek kan ik u aanraden om de documentaire De Stille Beving te kijken via NPO. (Dit kan door HIER te klikken).

Limburg kent echter een vergelijkbare problematiek. Ook in Limburg hebben wij nog steeds te maken met de naijlende effecten van de winning van fossiele brandstoffen. Daar waar de Groningse problematiek wordt veroorzaakt door bodembewegingen door de aardgaswinning, heeft Limburg zelfs nu nog te maken met bodemstijgingen ten gevolge van de vollopende mijngangen; een gevolg van de mijnbouw uit de tijd van de steenkoolwinning.

De vergelijking die je tussen beide gevallen zou kunnen trekken is dat het Groningse aardgas er de afgelopen decennia voor gezorgd heeft dat de Nederlandse schatkist goed gevuld werd en dat de Limburgse steenkool daar de decennia die eraan voorafgingen voor heeft gezorgd. Beide hebben echter te maken met de negatieve effecten die het nu nog met zich mee brengt en het feit dat de landelijke overheid niet bijzonder happig is om de consequenties en de verantwoordelijkheid te onderkennen.

In Limburg hebben we inmiddels een aantal goede slagen weten te maken. Er is een calamiteitenfonds ingericht om, tot het moment dat het Rijk aansprakelijkheid erkent, de spoedeisende schadegevallen aan te pakken. Woningen waar zich acute of onveilige situaties voordoen, kunnen vanuit dit fonds gestut worden, zodat de acute onveiligheidssituatie daarmee verholpen wordt. Dit Calamiteitenfonds Mijnwaterschade Limburg houdt op te bestaan zodra duidelijkheid bestaat over de oorzaak van de mijnschade en met name over de vraag wie aansprakelijk is. Hierover blijven de gemeenten samen met de Provincie in overleg met het Rijk om die erkenning uiteindelijk voor elkaar te krijgen.

Hoewel de gevolgen in Brunssum tot nu toe beperkt lijken te zijn, kunnen eventuele schademeldingen via de gemeente worden doorgegeven. Na de melding zal er een beoordeling plaatsvinden om te kijken of de schade inderdaad mijngerelateerd is. Voor meer informatie kunt u ook nog terecht op de website van het Calamiteitenfonds.

Ondertussen blijven de gemeente en de Provincie zich hard maken om de aansprakelijkheid erkend te krijgen. Net als nu in Groningen, kan het namelijk niet zo zijn dat alleen de baten het Rijk ten goede komen. We spreken hen er op aan dat ook voor de kosten zorggedragen dient te worden.

Aanpak Oude Egge (wo 22-02-2017)

Nadat er jarenlang geruchten de ronde deden in De Egge, hebben we de bewoners nu eindelijk duidelijkheid kunnen geven. Woningcorporatie Weller heeft inmiddels met aan huis bezorgde brieven en diverse informatiemiddagen gecommuniceerd met de bewoners. En omdat dergelijke grote en ingrijpende plannen ook zeker nieuwswaardig zijn, hebben we het Limburgs Dagblad uitgenodigd omdat zij er graag een artikel over wilden schrijven.

De buurt De Egge is rond 1920 gebouwd en is daarmee inmiddels een kleine 100 jaar oud. In de loop van de tijd hebben in de wijk de nodige renovaties en reparaties plaats gevonden. Maar uiteindelijk waren deze woningen van buiten nog steeds zeer karakteristiek, maar van binnen simpelweg niet meer van deze tijd. Na vele doorrekeningen, onderzoeken, overleggen en sessies met een klankbordgroep vanuit de huurders, heeft Weller onlangs de knoop doorgehakt. Zij hebben ervoor gekozen een deel van de woningen in De Egge te gaan slopen en niet voor de zoveelste keer te renoveren.

Een aantal gevoeligheden maar ook problemen komen daarbij altijd om de hoek kijken. Op het moment dat je mensen aan ‘hun woning’ komt, raak je die mensen in hun privésfeer. Het vergt daarom zeer open communicatie over de plannen, de gemaakte keuzes, de mogelijkheden die de bewoners krijgen en uiteraard ook over de kosten die er voor hen mee gepaard zullen gaan. Probleem dat we in het geval van De Egge tegenkomen is dat in de loop van de tijd een aantal woningen zijn verkocht en daardoor niet meer in het bezit zijn van Weller. Uiteraard heeft het de voorkeur ook deze woningen mee te kunnen laten doen met de sloop en nieuwbouw in deze buurt. Alleen op die manier kunnen we er namelijk voor zorgen dat het authentieke en karakteristieke beeld ook weer terugkomt; als eenheid!

Goed om te zien is daarom dat eigenaren nu al aangeven dat ze mee willen liften op de plannen van Weller. Dat huurders liefst weer op precies dezelfde plek in een nieuw te bouwen woning terug willen komen. En dat het gewaardeerd wordt dat Weller meedenkt met bewoners, die als zij tijdelijk naar een andere woonruimte toe zullen moeten, die woonruimte ook in hun eigen buurt kunnen krijgen. Dat zal niet voor iedereen lukken, maar de opties worden wel serieus bekeken.

Persoonlijk had ik al een beetje gehoopt dat Weller zou kiezen voor het scenario van sloop en nieuwbouw. Want vanuit het werk dat ik deed voordat ik wethouder werd, heb ik namens Mulleners + Mulleners Architecten ooit een vergelijkbaar project mogen begeleiden. Dat project bevond zich in de wijk Buyse (inmiddels Buzee geheten) in Zierikzee. Een vergelijkbare buurt met relatief kleine, oude woningen. Ook door is er voor gekozen om te gaan slopen en in een eigentijdse stijl, met een knipoog naar het verleden, nieuw te bouwen. En ook daar wilde uiteindelijk bijna iedere bewoner weer terug naar dezelfde buurt. Liefst zelfs op dezelfde plek in dezelfde straat.

Ik kijk daarom met vertrouwen de verdere planvorming rond de Oude Egge tegemoet en ga er vanuit dat de gemeente, maar vooral Weller er samen met de bewoners voor zal gaan zorgen dat hun nieuwe buurt nog steeds zal voelen als hun oude buurt.

Carnaval (24-02-2017)

Ontvangst van de Blauw Sjuut, overdracht van de sleutel aan stadsprins Ado I en prinses Wendy en vervolgens een buikgriep die de rest van Carnaval in het water deed vallen. Om vervolgens met de nodige radiostilte, goed uit te zieken en even bij te komen door een paar dagen uit te waaien aan zee.

Ik heb leukere carnavals meegemaakt. Maar met het ruisen van de zee, de frisse lucht in je neus en de kinderen die genieten van iedere seconde in het water en op het strand kon ik er na deze week toch weer volle goede moed en een goede gezondheid tegenaan.

NL Doet (vrij 10 en za 11-03-2017)

Zoals ieder jaar vind ik het weer een feest om de handen uit de mouwen te kunnen steken en mij in te zitten als vrijwilliger voor een buurtinitiatief. Ooit is de Partij van de Arbeid Brunssum begonnen met haar eerste NL Doet-actie samen met Cicero Zorggroep. Destijds gingen we samen met een aantal bewoners van Huize Louise een rondje om de vijver wandelen in het Schutterspark; waarna deze mensen spelletjes konden spelen, genieten mochten van Duitse muziek en tenslotte nog een puntzak met friet kregen in ’t Schuttershüske.

Uiteindelijk heeft bovenstaande NL Doet-actie er voor gezorgd dat ik nog steeds vrijwilliger ben bij Huize Louise en daar samen met een aantal andere vrijwilligers mag helpen tijdens de maandelijkse borrelavond. Geweldig om te doen!

Na die eerste actie, hebben er vanuit de verschillende functies en rollen nog vele malen deelnames aan NL Doet gevolgd. Zo ook dit jaar! Op vrijdag 10 maart heb ik samen met mijn collega-wethouder De Rijck geholpen in de buurttuin Oosterhöfkes. Een project dat vorig is opgestart als initiatief om de buurt elkaar te laten ontmoeten in de tuin. Jeugd komt er via de scholen, mensen met een beperking kunnen er hun bijdrage leveren via verschillende zorgpartijen en de buurt ontmoet elkaar ter plekke. Met de handen en de voeten in de modder, bezig in de natuur. Ons was gevraagd om een hek te verplaatsen en om te helpen met de aanleg van een nieuw pad, het schilderen van verschillende tafels en bakken. En of de duivel er mee speelde scheen uitgerekend die dag de zon, nadat het 2 weken heel veel geregend had.

Zaterdag 11 maart heb ik er op het laatste moment zelf nog voor gekozen aan te sluiten bij een NL Doet-actie in Brunssum-Oost. Nadat ik ’s ochtends nog campagne gevoerd had met de Partij van de Arbeid, ben ik als de wiedeweerga naar het Hammerhoes doorgereden. Daar zouden we namelijk een aantal buurtbewoners trakteren op een high-tea. Handen wassen, balletjes, kipsatétjes, koude schotel, sandwiches en nog veel meer lekkers klaarmaken en klaarzetten. En omdat er voor genoeg lekkers gezorgd was, heb ik zelf ook nog een hapje mee kunnen eten met de buurtbewoners. Mooie verhalen over de buurt gehoord, gezellige gesprekken gevoerd, lekker gegeten, goed gezorgd en goed verzorgd.