Uitleg standpunt fractie in zaak Windels

In de laatste raadvergadering is er een hartbrekende kwestie aan de Raadsleden van Brunssum voorgelegd. De heer Windels heeft de Raad namelijk om toestemming gevraagd om twee graven in zijn tuin te mogen realiseren om er zo voor te zorgen dat zijn echtgenote – die hij reeds in de betreffende tuin begraven had – daar zou mogen blijven rusten. Het was een laatste wens van mevrouw Windels die de heer Windels met hart en ziel wilde vervullen.

En de raadsleden van de PvdA snappen dat. Wij snappen dat je alles, echt alles over hebt voor de mensen waar je van houdt. En ook dat je ze dicht bij je wilt houden. Dat je bergen wil verzetten, regels wilt breken, dat je met gevaar voor eigen vrijheid, sterker nog – indien nodig – met gevaar voor eigen leven alles wilt doen om de mensen waar je van houdt te laten zien, te bewijzen, hoeveel je van ze houdt. En zeker als degene waar je zoveel van houdt er niet meer is. Want je kunt ze niet meer zeggen hoeveel je van ze houdt, je kunt het ze niet meer tonen. En wij begrijpen dat het dan je levensmissie wordt om die laatste wens van de dierbare te vervullen. Dat je er alles voor over hebt. Dat je er alles voor wilt doen. Echt alles. Wij begrijpen dat.

Wij begrijpen dat omdat wij weten hoe hartverscheurend het is om afscheid te moeten nemen van een dierbare. Van de liefde van je leven. Van je partner. Van je zielsverwant. Van je moeder. Maar ook van je vader, je zusje, je broertje of je kind. En dat is de reden waarom wij als PvdA er voor gekozen hebben het advies van het Ministerie te volgen en tegen de creatie van een bijzondere begraafplaats in de tuin van de heer Windels te stemmen. Omdat het voor alle inwoners van Brunssum hartverscheurend is om afscheid te moeten nemen van iemand waar je van houdt. Wij kunnen ons voorstellen dat er meer mensen zijn die diegene graag bij zich in de buurt willen houden. En zeker als die dierbare heeft aangegeven graag in de tuin begraven te willen worden.

En nu hoor ik u zeggen: maar dat zijn niet zoveel mensen. Voor een deel klopt dat. Een reden daarvoor is omdat iedereen er vanuit gaat dat het niet kan. Dat het begraven van een dierbare in je eigen tuin gewoon niet tot de mogelijkheden behoort. Het is niet zoals dat in Nederland gebruikelijk is. De meeste mensen overwegen deze optie daarom helemaal niet. Maar als  het nu wel zou kunnen? Als het tot de mogelijkheden zou horen, zou u het dan willen?

Wij hebben hier met inwoners van Brunssum over gesproken. En het antwoord ja is veel vaker gegeven dan wij verwacht hadden. Dat hebben wij in onze overwegingen laten meetellen. Dus niet alleen feit dat zowel het College, als het Ministerie, als het Waterschap het advies heeft gegeven om niet met de bijzondere begraafplaatsen in te stemmen hebben de doorslag gegeven voor ons standpunt maar het feit dat wij het toestaan van deze bijzondere begraafplaats niet kunnen goedkeuren zonder daarbij de overige inwoners van Brunssum in onze ogen tekort te doen. Want hoe ga je tegen ouders die hun kind hebben verloren zeggen dat zij geen bijzondere begraafplaats mogen realiseren. Of tegen een echtpaar dat al 60 jaar gelukkig met elkaar in de echt verbonden is. Of tegen een zus die echt zeker weet dat haar broertje liever bij haar zou blijven dan begraven te worden op de algemene begraafplaats. Daar is met je hart geen antwoord op te geven. Want je gevoel zal altijd zeggen: natuurlijk moet dat kunnen. Er is al genoeg ellende voor degene die achterblijft. Laten wij dat niet groter maken. Maar helaas gaat dat niet.

Een van de raadsleden van de partijen die voor de realisatie van de bijzondere begraafplaats was gaf aan dat wij als Raad natuurlijk moesten instemmen omdat in de overweging van de Raadsleden het (persoonlijk) belang van een burger van Brunssum altijd voor het (gemeenschappelijke) belang van de inwoners van Brunssum moet gaan. En dat is natuurlijk juist niet zo. Als Raad zitten wij namelijk voor het belang van alle inwoners van Brunssum. Hoe verschrikkelijk wij ook met de heer Windels meeleven. Want geloof me, dat doen wij.

En wij begrijpen dan ook dat hij in deze emotionele omstandigheden iets gedaan heeft waarvan hij wist dat hij het niet mocht doen. Namelijk zijn echtgenote zonder toestemming in de betreffende tuin te begraven.   Daarmee praten wij het niet goed. Het was verkeerd en de heer Windels lijkt zich dat ook te realiseren. Wij begrijpen dat de situatie zo kort na het overlijden van zijn echtgenote dusdanig emotioneel is dat hij ervoor gekozen heeft om de wet te overtreden. Als mens kunnen wij daar begrip voor opbrengen. Als Raadslid is het onze taak om de heer Windels duidelijk te maken dat hij het recht niet in eigen handen moet nemen. Hoe verschrikkelijk de omstandigheden ook zijn.

Kortom: het verzoek van de heer Windels heeft ons als Raadsleden van de PvdA op persoonlijk vlak enorm aangegrepen. Als medemens van de heer Windels was het heel moeilijk om een afweging te maken tussen zijn intens emotionele verzoek en het belang van de burgers van Brunssum. Wij hebben geprobeerd om hier een zorgvuldige afweging in te maken met zowel ons hart als ons hoofd. En ook al wisten wij dat de heer Windels ons besluit niet zou begrijpen gezien de emotie die er voor de heer Windels begrijpelijkerwijs mee gepaard gaat, hebben wij geprobeerd een voor alle inwoners van Brunssum zo rechtvaardig mogelijke beslissing te nemen. Wij begrijpen namelijk – zoals gezegd – heel goed dat het voor nabestaanden verschrikkelijk is om afscheid te moeten nemen. Wij begrijpen heel goed dat je iemands laatste wens in vervulling wilt laten gaan. Wij begrijpen heel goed dat je daar alles voor over hebt. Maar wij begrijpen ook dat dit gevoel helaas niet alleen de heer Windels zal overkomen. En wij willen alle inwoners van Brunssum recht in de ogen kunnen kijken.

Namens de PvdA

Petra Bolster

Raadslid